ارتباط رفتارهای حمایتی- خودپیروی مربیان با انگیزش خودمختاری و تعهد ورزشی بازیکنان زن نخبه لیگ هندبال

هدف این پژوهش تعیین ارتباط رفتارهای حمایتی– خودپیروی مربیان با انگیزش خودمختاری و تعهد ورزشی بازیکنان زن زیر­گروه لیگ برتر هندبال بود. روش پژوهش توصیفی (همبستگی) بود. بدین منظور کل جامعه آماری پژوهش شامل 237 بازیکن به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. رفتارهای حمایتی- خودپیروی، انگیزش خودمختاری و تعهد ورزشی به ترتیب با پرسش­نامه ادراک رفتارهای حمایتی-خودپیروی مربیان در زمینه ورزش، پرسش­نامه مقیاس انگیزش ورزشی و پرسش­نامه مقیاس تعهد ورزشی ارزیابی شد. روایی و اعتبار پرسشنامه­ها اندازه­گیری و تأیید شد. در تجزیه و تحلیل اطلاعات از رگرسیون چند­متغیری و برای ارائه مدل از حیطه­ معادلات ساختاری (sem) در سطح معنی­داری 05/0>p استفاده گردید. یافته­ها نشان داد رفتارهای حمایتی- خودپیروی با انگیزش درونی، انگیزش بیرونی و تعهد ورزشی بازیکنان ارتباط مثبت و معنی­دار و با بی­انگیزگی بازیکنان همبستگی منفی و معنی­دار دارد. از سوی دیگر، انگیزش درونی، انگیزش بیرونی خودپذیر و درون­فکنی شده با تعهد ورزشی بازیکنان ارتباط مثبت، و بی­انگیزگی ورزشکاران با تعهد ارتباط منفی دارد. نتایج رگرسیون چند­متغیره نشان داد رفتارهای حمایتی- خودپیروی پیش­بینی­کننده انگیزش و تعهد ورزشی بازیکنان است. تحلیل مسیر مدل پیشنهادی را تأیید کرده و بر نقش میانجی انگیزش درونی و بیرونی در ارتباط بین رفتار حمایتی- خودپیروی مربی و تعهد ورزشی بازیکنان صحّه گذاشت. یافته­ها اثر رفتارهای حمایتی- خودپیروی مربیان را در ایجاد انگیزش و تعهد ورزشی بازیکنان نشان داد، در نتیجه اصول نظریۀ خودمختاری در میان بازیکنان نخبه مورد تأیید قرار گرفت.